hal — 1. is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. <Ceyranın> keçmiş halı ilə indiki halını… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
halət — ə. hal, vəziyyət, əhval, keyfiyyət. Haləti təhsil 7BC təhsil(in) vəziyyəti … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əhval — ə. «hal» c. 1) hallar, vəziyyətlər; 2) t. hal, necəlik ə. «hövl» c. 1) qorxular, dəhşətlər; 2) t. qorxu, dəhşət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əhval — is. <ər. «hal» söz. cəmi> 1. Kef, hal, ruhi vəziyyət. Əhvalın necədir? – Bəli, dərd əhlinin əhvalını dərd əhli bilir; Kimsə bilməz ki, necə yardan oldum məyus. S. Ə. Ş.. 2. Keyfiyyət, vəziyyət, hal. Güldükcə təbiət açılır min cürə güllər;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haləti-ruhiyyə — is. <ər.> klas. bax əhval ruhiyyə. <Yaşlı kişi:> Bədbincə bir haləti ruhiyyə məni qapladı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
aşüftəəhval — f. və ə. bax: aşüftəhal … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hallaşmaq — bax hal əhval tutmaq («hal əhval»da). . . Adam həmişə həmsöhbət tapır, bir birilə hallaşır, «məsələ» öyrənir. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haloxar — (Salyan) hal əhval. – Xalamı gördüm, haloxar tutdum … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
təmənnaşmax — (Qarakilsə) hal əhval tutmaq, əhvallaşmaq; görüşmək. – Bircə binan təmənnaşdıx, suvayı kim deyir, yalan deyir … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
əhvalpürsan — ə. və f. əhvallaşma, hal əhval tutma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti